– Miasto Aniołów, też mi nazwa – mruknęła złośliwie i spojrzała w okno. Myślami

– Ty... – wyszeptała z trudem. – Wrzuciłaś mi środek nasenny... – O cholera.
Orleanu?
każdy pochodził od innego producenta. I każdy potwierdzał, że owszem, jest w ciąży, choć
– Ten sam Rick Bentz, który nie boi się śmierci? I wychodzi cało nawet z uderzenia
Zrozumie, oczywiście, co nie znaczy, że nie będzie trochę wkurzona.
– Mam wrażenie, że wcale jej nie znalem. – Niedopowiedzenie roku.
– Oczywiście.
– Tak, ja.
Wygodne kłamstwo. Powoli krew zaczynała się burzyć w jej żyłach.
Musi uciec, nieważne jak. Nie może liczyć, że Bentz czy policja pospieszą jej na ratunek.
– Żart? Nie. – Czuję, jak Jódź się chwieje, dociera do mnie zapach zwierząt, które
papier. Jak setki razy przedtem.
Plan morderczyni rozsypywał się jak domek z kart. Po kolei wyławiała mokre zdjęcia.
O1ivia była zachwycona, że rośnie w niej nowe życie, obawiała się przecież, że, zważywszy

- Nawet najprawdziwsze małżeństwa nie zawsze
Nikos. - Wcale mi się nie podobało to miejsce,
stąd usunęła, zabrała z mieszkania dzieci,
- Za tymi drzwiami jest łazienka. A tu masz telefon...
którymi Novak coś wrzeszczał, po czym weszła do
usta, podniosła tylko brwi.
uprzejmie, jakby uważał, że poszkodowana ma
łapami.
Poczekała, aż znajdą się w biurze, przesunęła
na tworzenie obrazów ilustrujących namiętne
- Pani Patston, nazywam się Michael Novak i
spojrzała milionerowi (ktoś, kto tak mieszka, musi
- By zjawa sama rozbudziła nas pośrodku nocy, dźwięcząc łańcuchami nad uchem? Nie, dziękuję. Jeżeli nie wypędzę tego, to chociażby poproszę, by nie przeszkadzało nam spać. Zgodnie obejrzymy zamek i przekonamy się, że jego gospodarze nie są łożniakami i nie zbierają się pośrodku nocy by podstępnie otworzyć bramę.
Wzruszyła ramionami. - W każdym razie wtedy podjęłam
obserwacji, potwierdzonych potem w gabinecie